غزل 391 - حافظ - خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن، تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن، غم دل چند توان خورد که ایام نماند، گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن، مرغ کم حوصله.